To jest stara wersja strony!

ESFJ - ADWOKAT

Motto życiowe: Jak mogę ci pomóc?

Entuzjastyczny, energiczny i dobrze zorganizowany. Praktyczny, odpowiedzialny, sumienny. Serdeczny i niezwykle towarzyski. Dostrzega ludzkie uczucia, emocje oraz potrzeby. Ceni harmonię. Źle znosi krytykę oraz konflikty. Jest wyczulony na wszelkie przejawy niesprawiedliwości oraz na cudzą krzywdę. Szczerze interesuje się problemami innych i czerpie prawdziwą radość z pomagania im. Dbając o ich potrzeby, często zaniedbuje własne. Ma skłonności do wyręczania innych. Bywa podatny na manipulację.

Naturalne skłonności adwokata:

Źródło energii życiowej: świat zewnętrzny.
Przyswajanie informacji: zmysły.
Podejmowanie decyzji: serce.
Styl życia: zorganizowany.

Podobne typy osobowości:

Prezenter
Opiekun
Artysta

Dane statystyczne:

Adwokaci stanowią 10 - 13% populacji.
Wśród adwokatów znacznie przeważają kobiety (70%).
Krajem odpowiadającym profilowi adwokata jest Kanada1.

Kod literowy

Uniwersalny kod literowy adwokata w jungowskich typologiach osobowości to ESFJ.

Ogólna charakterystyka

Adwokaci lubią innych ludzi i szczerze interesują się ich przeżyciami ora problemami. Potrafią cieszyć się ich szczęściem oraz utożsamiać z ich cierpieniem. Doskonale odczytują ludzkie uczucia i emocje. Są również świadomi własnych uczuć - potrafią je wyrażać i mówić o nich. Zwykle bardzo łatwo ich poznać i zbliżyć się do nich. Są otwarci i naturalni. Szybko nawiązują kontakt i potrafią znaleźć z innymi wspólny język. Empatia, ciepło, troska, serdeczność i pozytywna energia adwokatów przyciąga ludzi. Często już przy pierwszym spotkaniu odnoszą oni wrażenie, że znają ich od dawna.

Postawa wobec innych

Adwokaci szybciej niż pozostali dostrzegają potrzeby innych ludzi i nie szczędzą czasu ani energii, aby im pomóc. Są wyczuleni na ludzką krzywdę oraz wszelkie przejawy niesprawiedliwości. Ich współczucie i empatia pcha ich do działania - stają w obronie skrzywdzonych i próbują rozwiązywać ich problemy. Nie potrafią przejść obok nich obojętnie. Często w zupełnie naturalny sposób stają się adwokatami tych, którzy sami nie potrafią się bronić (stąd nazwa tego typu osobowości). Z natury pozytywnie myślą o innych. Niekiedy nie dopuszczają do siebie myśli o wadach czy uchybieniach bliskich, przyjaciół lub współpracowników. Czasem wbrew oczywistym dowodom - potrafią ich bronić i do końca ślepo wierzyć w ich niewinność.

Percepcja i myśli

Adwokaci są doskonałymi obserwatorami i wyróżniają się spostrzegawczością. Szybko dostrzegają i zapamiętują istotne dla nich szczegóły oraz fakty. Interesują się światem zewnętrznym i są dobrze poinformowani. Wiedzą, co słychać u ich znajomych i co się dzieje w ich najbliższej okolicy. Z natury są praktykami. Uczą się poprzez działanie i rozwiązywanie problemów. Nużą ich teoretyczne wywody i abstrakcyjne, oderwane od życia koncepcje. Wolą rozwiązywać praktyczne problemy dotyczące konkretnych ludzi, mogące poprawić jakość ich życia lub zmniejszyć cierpienie. Cechuje ich również zmysł estetyczny i zamiłowanie do porządku. Ich domy oraz miejsca pracy są zwykle doskonałym odzwierciedleniem ich osobowości.

Postrzeganie świata

Adwokaci nie dowierzają przeczuciom ani intuicji. Wolą opierać się na twardych danych i faktach. Nie są jednak ludźmi opierającymi się wyłącznie na suchej logice i kalkulacji. Bardzo ważny jest dla nich także aspekt ludzki zawsze się zastanawiają, jak dana decyzja lub działanie wpłynie na innych i jak zostanie odebrana. Otoczenie ma spory wpływ na ich sposób postrzegania świata oraz poglądy. Nie należą jednak do tych, którzy często zmieniają przekonania. Podobnie jak w innych dziedzinach, także w tej bywają niezwykle stali, niekiedy wręcz dogmatyczni. Z reguły nie kryją się ze swoimi poglądami. Wyrażają je w otwarty sposób, czynią to jednak niezwykle taktownie. Ich wypowiedzi rzadko przybierają formę ataku lub konfrontacji. Adwokaci często postrzegają rzeczywistość jako czarno-białą, pozbawioną odcieni szarości. Ich świat jest niezwykle uporządkowany - rzeczy są albo dobre, albo złe. Niekiedy gotowi są nawet lekko je podretuszować, aby móc przyporządkować je do określonej kategorii. Z reguły trudno im zrozumieć poglądy innych ludzi. Często nie próbują nawet spojrzeć na problemy z ich perspektywy. Zakładają, że ich własne postrzeganie świata jest właściwe i że dobrze wiedzą, co jest dobre dla innych. Konsekwencją takiej postawy bywa niekiedy uszczęśliwianie ludzi na siłę.

Decyzje
Decyzje, do których są przekonani, podejmują szybko. Niekiedy zbyt szybko. Mimo charakterystycznego dla nich pragmatyzmu zdarza im się działać p wpływem emocjonalnego impulsu. Nie zawsze też zastanawiają się nad dalekosiężnymi konsekwencjami swoich działań. Zawsze jednak biorą pod uwagę to, jak dana decyzja lub zachowanie zostanie odebrane przez otoczenie. Ważniejsze decyzje z reguły omawiają z bliskimi lub współpracownikami i biorą pod uwagę ich opinię. Najtrudniej podjąć im decyzje, które mogą sprawić przykrość innym ludziom lub zostać źle odebrane przez otoczenie. Często odsuwają je w czasie lub wręcz od nich uciekają. Gdy do głosu dochodzą emocje i gdy pojawia się wizja cierpienia lub zranionych uczuć innych ludzi, często ogarnia ich paraliż decyzyjny. Powszechnym problemem adwokatów jest również niska asertywność oraz podatność na manipulację i wykorzystanie przez innych. Ich atutem jest natomiast wytrwałość. Gdy podejmą jakąś decyzję i zabiorą się do pracy, można być pewnym, że doprowadzą zadanie do końca, przezwyciężając przeszkody oraz przeciwności.

W obliczu zmian

Adwokaci nie przepadają za zmianami. Dobrze radzą sobie natomiast z ich praktycznymi konsekwencjami (np. z reorganizacją pracy), ale z natury są sentymentalni i każdą zmianę postrzegają jako zakończenie pewnego etapu życia, który już nie wróci. Z reguły potrzebują więcej czasu, aby oswoić się ze zmianami. W takich sytuacjach pomaga im rozmowa z innymi ludźmi i możliwość podzielenia się z kimś swoimi myślami oraz obawami. Z natury lubią stabilizację, przewidywalność, uporządkowany rytm dnia, a nawet rutynę. Wszystko to daje im poczucie bezpieczeństwa oraz ciągłości. Nie przepadają za nagłymi zmianami planów i szybkimi zwrotami akcji. W życiu organizacje o długim rodowodzie). cenią to, co ponadczasowe i niezmienne (np. darzą szacunkiem instytucje lub

W oczach innych ludzi

Adwokaci mają opinię praktycznych, przedsiębiorczych i aktywnych. Zwykle postrzegani są jako serdeczni, troskliwi i pełni ciepła. Ludzie wiedzą, że mogą liczyć na ich pomoc. Niektórych jednak drażni ich mała elastyczność, wielomówność, przesada w udzielaniu innym dobrych rad oraz nieadekwatna - ich zdaniem - reakcja na krytykę. Adwokatów z kolei najbardziej drażni u innych nieuprzejmość, lenistwo, niechlujność, niedbalstwo oraz niesłowność.

Rozwiązywanie problemów

Adwokaci lubią rozwiązywać namacalne problemy i chętnie pomagają innym. Wizja pozytywnej zmiany w życiu ludzi motywuje ich do działania. Szybciej niż inni dostrzegają ludzkie problemy i angażują się w pomoc, nierzadko zaniedbując swoje potrzeby. Z reguły łatwiej jest im pomagać innym, niż samemu prosić o pomoc w rozwiązaniu własnych problemów.

Nie przepadają za zadaniami o charakterze teoretycznym i abstrakcyjnym. Cechuje ich pragmatyzm - interesują ich tylko skuteczne rozwiązania prawdziwych problemów. Lubią tworzyć logiczne, uporządkowane systemy. Często są autorami efektywnych rozwiązań przynoszących realną pomoc konkretnym ludziom lub społecznościom. Preferują jednak wypróbowane metody działania. Bywają nieufni wobec nowatorskich i eksperymentalnych rozwiązań. Tym, którzy chętnie sięgają po metody alternatywne, mogą wydawać się mało elastyczni i zbyt tradycyjni w podejściu do problemów.

Adwokaci z reguły starają się unikać konfrontacji. W obliczu konfliktu wolą ustąpić pola lub się wycofać, aby uniknąć walki, sporów i zatargów. Gdy jednak dostrzegają rażącą niesprawiedliwość lub krzywdę innych ludzi, potrafią stanąć do walki w obronie słusznej sprawy. Często występują w imieniu innych i stają po stronie skrzywdzonych. Bywają głosem tych, którzy - z różnych powodów - sami nie mogą bronić swoich interesów. Częściej niż inni aktyw- nie włączają się w działalność organizacji społecznych lub spontaniczną pomoc potrzebującym. Sprawia im to autentyczną radość. Świadomość tego, że mogli komuś pomóc, że dodali innym otuchy, że czyjeś życie zmieniło się na lepsze, jest dla nich źródłem szczęścia i osobistej satysfakcji. Sympatia, uznanie i wdzięczność ze strony innych ludzi dodają im energii. Tym, co ich przygnębia, jest z kolei ludzka niewdzięczność oraz niewykorzystany potencjał. Trudno im pogodzić się z tym, że ktoś nie pozwala sobie pomóc i nie chce chwycić wyciągniętej do niego dłoni.

Komunikacja

Adwokaci otwarcie wyrażają swoje przekonania. Z reguły nie obawiają się kania. Są przy tym doskonałymi dyplomatami. Wiedzą, co i kiedy powiedzieć sposób, aby nie urazić innych. Nawet krytyczne uwagi starają się wyrażać Są bardzo taktowni i delikatni. Przedstawiając swoje poglądy, czynią to w taki w grzeczny i subtelny sposób, aby nie sprawiać innym przykrości. Mniej wrażliwi rozmówcy, przywykli do bardziej bezpośredniej komunikacji, mogą nawet nie dostrzegać zawartej w ich słowach krytyki.

Adwokaci szczerze cieszą się z sukcesów innych ludzi i nie wahają się wyrażać swego uznania i podziwu. Nie szczędzą innym pochwał, a ich szczere słowa uznania dodają ludziom energii i wiary w siebie. Również adwokatom dobre słowa innych ludzi dodają sił. Tym, co podcina im skrzydła, jest natomiast wrogość, niewdzięczność i nieuprzejmość ze strony innych.

W obliczu stresu

Adwokaci lubią aktywność i praktyczne działanie. Potrafią dobrze pracować, ale także - dobrze się bawić. Zwykle są ludźmi bardzo zajętymi, nie tylko pracą zawodową, ale także pomaganiem innym. Często biorą na swoje barki więcej, niż są w stanie udźwignąć. W wyniku przeciążenia i stresu mogą stawać się uszczypliwi lub użalać się nad swoim losem (np. przybierając rolę ofiar i męczenników), a także tracić poczucie własnej wartości i kreślić w myślach rozmaite pesymistyczne scenariusze na przyszłość. Źródłem napięć ze strony innych ludzi. jest dla nich krytyka, odrzucenie, brak akceptacji, a nawet zwykła obojętność ze strony innych ludzi.

Adwokaci lubią ludzi. Zależy im na harmonijnych, przyjaznych i ciepłych relacjach. Nie są w stanie zrozumieć tych, którzy w świadomy sposób psują atmosferę, czynią nieprzyjemne uwagi lub otwarcie krytykują innych. Zagadkę stanowią dla nich także ci, którzy potrafią miesiącami rozprawiać o celach í zadaniach do wykonania, ale nie podejmują żadnych praktycznych działań. Adwokaci cenią ludzi konkretnych, merytorycznych i sumiennych, którzy nie boją się ciężkiej pracy, a widząc problemy, podejmują wysiłek, aby im stawić czoła. Szanują ich postawę nawet wtedy, gdy ich działanie nie przynosi pożądanego rezultatu. Liczy się dla nich nie tylko rezultat, ale także sama chęć i zaangażowanie. Nie rozumieją tych, którzy w obliczu wyzwań - szybko się poddają, nie podejmując próby. Drażni ich też lenistwo i niedbalstwo.

Adwokaci czują się odpowiedzialni za innych. Lubią ich reprezentować, pomagać im i występować w ich imieniu. Niekiedy wchodzą w rolę cudzych adwokatów, mimo że inni wcale nie chcą, aby ktoś ich reprezentował, pomagał im lub na siłę reformował ich życie.

Z reguły skłonni są ustępować innym, aby unikać napięć. Dla dobra innych potrafią też rezygnować z własnych przyjemności. Zmagając się z problemami, często nie dają tego po sobie poznać, nie chcą bowiem obciążać innych swoimi kłopotami. Zwykle nie wyrażają też na zewnątrz swojego niezadowolenia. Mają skłonność do ukrywania w sobie emocji. Po długotrwałym okresie blokowania ich może jednak dojść - ku ogromnemu zaskoczeniu otoczenia - do niekontrolowanego wybuchu.

Adwokaci mają tendencję do idealizowania swoich bliskich, przyjaciół i współpracowników. Odrzucenie lub zdrada ze strony drogich im osób bywa dla nich prawdziwym dramatem. W danej chwili może im się wydawać, że zawalił się cały ich świat. Źle znoszą również dłuższą izolację oraz samotność.

Wśród przyjaciół

Adwokaci są serdeczni i empatyczni. Szczerze interesują się innymi ludźmi i są bardzo oddanymi oraz wiernymi przyjaciółmi. Zawsze można liczyć na ich wsparcie, a ich pomoc jest bezinteresowna. Nie traktują bowiem przyjaźni w sposób instrumentalny, np. jako formy autopromocji lub narzędzia do budowania kariery.

Bardzo cenią szczerość i otwartość. Dostrzegają w innych pozytywny potencjał i potrafią wydobywać z nich to, co najlepsze. Wszystko to przyciąga do nich ludzi i sprawia, że są powszechnie lubiani. Zwykle są otoczeni wieloma przyjaciółmi oraz znajomymi. Chętnie poświęcają im czas, niekiedy nie zostawiając go zbyt wiele dla siebie samych, a nawet zaniedbując własne potrzeby.

Przyjaciele są bardzo ważną częścią ich życia (ważniejsza jest dla nich tylko rodzina). Ich własne szczęście jest w dużym stopniu zależne od szczęścia przyjaciół oraz od zdrowych więzi z nimi. Jeśli mają taką możliwość, chętnie otwierają przed nimi swój dom. Uwielbiają spędzać czas w ich towarzystwie, a pozbawieni z nimi kontaktu czują się odcięci od źródła energii. Lubią przyjacielskie spotkania, a inni bardzo chętnie przebywają w ich towarzystwie – w ich obecności nabywają wiary w siebie i czują się akceptowani, silniejsi oraz lepsi.

Okazując innym szacunek, ciepło, szczere zainteresowanie oraz akceptację, podobnej postawy oczekują od innych. Świadomość tego, że są lubiani oraz cenieni dodaje im skrzydeł i sprawia radość. Bardzo źle znoszą natomiast obojętność i krytykę ze strony innych. Wśród przyjaciół i znajomych adwokatów można spotkać ludzi o różnych typach osobowości. Najczęściej przyjaźnią się jednak z prezenterami, opiekunami, doradcami oraz innymi adwokatami. Najrzadziej – z logikami, innowatorami oraz strategami.

W małżeństwie

Adwokaci cenią stabilność - rodzina jest dla nich jedną z najważniejszych rzeczy w życiu. Zdrowe więzi rodzinne dają im poczucie bezpieczeństwa i stanowią życiowy fundament. Bardzo poważnie podchodzą do swoich zobowiązań - ślubowanie małżeńskie to dla nich świętość. Kochają rodzinny dom i bardzo lubią w nim przebywać. Uwielbiają rodzinne przyjęcia i są świetnymi gospodarzami oraz mistrzami ceremonii. Z reguły są przywiązani do tradycyjnego podziału ról w małżeństwie i doskonale radzą sobie z codziennymi, domowymi obowiązkami.

Ideałem, do którego dążą, jest harmonijne i spokojne życie rodzinne oraz szczęście bliskich. W realizację tego ideału wkładają wiele energii. Nawet gdy są przeciążeni obowiązkami (co niestety zdarza się często), nie zaniedbują rodziny i nie tracą z oczu najbliższych. Ci, których kochają, są w ich życiu najwyższym priorytetem. Adwokaci nie szczędzą im komplementów, ciepłych słów, miłych gestów i zawsze pamiętają o ich urodzinach oraz ważnych rocznicach. Sami również potrzebują ciepła, bliskości i oznak przywiązania. Bardzo źle znoszą chłód, obojętność oraz krytykę.

Z reguły unikają poruszania drażliwych tematów. Wolą przemilczeć problemy, cierpliwie je znosić lub udawać, że ich nie ma. Mają też tendencje do idealizowania bliskich i niedostrzegania ich wad, a także do obwiniania się o kłopoty w rodzinie. Naturalnymi kandydatami na mężów/żony adwokatów są osoby o pokrewnych typach osobowości: prezenterzy, opiekunowie lub artyści W takich związkach łatwiej jest budować wzajemne zrozumienie oraz harmonijne relacje. Doświadczenie uczy jednak, że ludzie są w stanie tworzyć udane, szczęśliwe związki także mimo oczywistej - zdawałoby się - typologicznej niezgodności. Co więcej, różnice między małżonkami mogą dodawać takim relacjom dynamiki i przyczyniać się do rozwoju osobistego.

Jako rodzice

Adwokaci są niezwykle troskliwymi rodzicami i bardzo poważnie traktują swoje rodzicielskie obowiązki. Otaczają dzieci ciepłem, troską, serdecznością i potrafią zaspokajać ich emocjonalne potrzeby. Pragną wychowywać je na wrażliwych, odpowiedzialnych ludzi i starają się wyczulać je na potrzeby innych. Zwykle wprowadzają w domu jasne zasady, dzięki którym dzieci czują się bezpieczne. Okazują im miłość i akceptację, ale oczekują od nich szacunku. W relacjach z dziećmi nie są zwolennikami stylu partnerskiego. Ustalają czytelne reguły i oczekują przestrzegania ich. Egzekwowanie tych reguł nie zawsze im jednak wychodzi. Adwokaci mają tendencję do nadopiekuńczości, wyręczania dzieci i przesadnej kontroli (co jest częstą przyczyną problemów w relacjach z nastolatkami). Ich dzieci mają z kolei skłonność do wykorzystywania rodziców i manipulowania nimi, wiedzą bowiem, że rodzic adwokat zrobi dla nich wszystko i w razie problemów wyratuje z opresji. Po latach miło wspominają ciepło rodzinnego domu i cenią adwokatów za troskę, serdeczność i poświęcenie, a także za czytelne zasady, które wcześniej wydawały się być ograniczeniem, ale uporządkowały ich świat i nauczyły rozpoznawać to, co w życiu ważne.

Adwokaci lubią pracę w stabilnym, bezpiecznym środowisku, w którym panuje harmonia. Chętnie wybierają zawody zapewniające stały kontakt z innymi ludźmi.

Organizacja

Lubią porządek, dobrą organizację, ustalone procedury działania i czytelny podział obowiązków. Wszystko to zdaniem adwokatów pomaga w sprawnej realizacji zadań i osiąganiu wytyczonych celów. Źle znoszą pracę w nieuporządkowanym, chaotycznym otoczeniu. Drażni ich również z efektywność.

Nie lubią pracy wymagającej ciągłych zmian oraz elastyczności. Rzadko kwestionują zastany porządek. Cechuje ich respekt wobec ustalonych reguł i szacunek wobec uświęconych czasem tradycji. Z reguły nie podważają więc zasadności przyjętych w firmie rozwiązań (nawet wtedy, gdy są one anachroniczne i nie w pełni przystają do nowych potrzeb).

W zespole

Adwokaci lubią pracę zespołową i chętnie wspierają innych pracowników. Wnoszą do zespołów energię, serdeczną atmosferę oraz praktyczne pomysły Ich szczere pochwały i komplementy działają na innych motywująco. Bardzo cenią sobie zdrowe i przyjazne relacje. źle znoszą towarzystwo osób, które są chłodne, powściągliwe i małomówne. Lubią pracowitych, dobrze zorganizowanych i przewidywalnych współpracowników. Trudno im zrozumieć tych, którzy nie przykładają się do zadań i lekceważą swoje obowiązki.

Przełożeni

Adwokaci cenią przełożonych, którzy w czytelny sposób określają oczekiwania, jasno precyzują cele i oceniają pracowników według osiągnięć oraz stopnia realizacji zadań. Dobrze odnajdują się w zhierarchizowanych organizacjach o sztywnej strukturze. Od szefów oczekują szczerej troski o podwładnych i doceniania ich zaangażowania. Bardzo źle się czują, pracując w firmach, w których pracownicy postrzegani są tylko jako elementy składowe systemu. Pełniąc kierownicze stanowiska, starają się konsultować z podwładnymi istotne decyzje dotyczące ich pracy. Interesują się ich opiniami, motywują ich do działania i potrafią ich dowartościowywać - zaangażowani podwładni czują się przez nich autentycznie doceniani.

Wobec współpracowników

Zabiegając o wysoką efektywność pracy oraz dobre wykorzystanie czasu, adwokaci nie szczędzą pracownikom rad oraz wskazówek. Mają przy tym skłonność do wyręczania ich, a niekiedy także do zbyt ścisłego nadzoru oraz kontroli (co zniechęca pracowników do twórczych eksperymentów, utrudnia im uczenie się na własnych błędach i ogranicza ich samodzielność). Adwokaci wierzą, że tradycyjne struktury oraz formalne relacje pomagają utrzymać harmonię i stabilność. Dlatego oczekują od pracowników nie tylko sumienności i zaangażowania, ale także lojalności oraz szacunku. Wyzwaniem dla adwokatów są sytuacje, w których niemożliwe jest zadowolenie wszystkich stron lub gdy konieczne jest podejmowanie trudnych, niepopularnych decyzji. Duży problem sprawia im także dyscyplinowanie pracowników lub zwracanie im uwagi na niewłaściwe zachowanie.

Adwokaci, podobnie jak inne typy osobowości, mają potencjalnie mocne i słabe strony. Potencjał ten może zostać zagospodarowany w rozmaity sposób. Szczęście osobiste i spełnienie zawodowe adwokatów zależy od tego, czy wykorzystają oni szanse związane z ich typem osobowości oraz stawią czoła czyhają cym na nich zagrożeniom. Oto PODSUMOWANIE owych szans i zagrożeń:

Potencjalnie mocne strony

Adwokaci lubią ludzi i szczerze interesują się ich problemami. Są bardzo empatyczni. Potrafią odczytywać uczucia i emocje innych osób, ale także wyrażać własne. Ich ciepło, szczere zainteresowanie i troska przyciągają innych ludzi. Tworzą wokół siebie zdrową, przyjazną atmosferę i doskonale sprawdzają się w pracy w grupie. Są także świetnymi organizatorami. Potrafią pracować na rzecz wspólnych celów, są zdolni do harmonijnej współpracy i szczerze cieszą się z cudzych sukcesów. Motywują innych do działania, dodają im wiary we własne siły i wydobywają z nich ukryty potencjał.

Są także lojalnymi pracownikami. Bardziej koncentrują się na realizacji powierzonych im zadań niż na osobistych korzyściach (dlatego rzadziej niż inni zmieniają pracę w poszukiwaniu lepszych warunków). Adwokatów cechuje pracowitość, energiczność, stabilność, a także realizm, pragmatyzm oraz przewidywalność. Interesują ich fakty oraz konkrety. Pociągają ich efektywne i praktyczne rozwiązania, które niwelują realne problemy lub w namacalny sposób ułatwiają czyjeś życie.

Potrafią kończyć to, co rozpoczęli. Powierzając im zadania, można mieć pewność, że w pełni zaangażują się w ich realizację. Adwokaci dobrze radzą sobie z zadaniami wymagającymi przestrzegania sztywnych procedur, uwzględniania dużej ilości danych oraz wykonywania powtarzalnych działań.

Potencjalnie słabe strony

Ich zorientowanie na pomaganie innym i mała asertywność sprawiają, że nie zawsze potrafią zadbać o swoje potrzeby i bronić własnych interesów. Są również podatni na oszustwa, manipulację oraz szantaż emocjonalny. Mają tendencję do unikania trudnych (choć potrzebnych) rozmów. Nie potrafią zakończyć toksycznych, szkodliwych relacji i mają skłonność do obwiniania się za niepowodzenia w związkach. Słabo radzą sobie w sytuacjach kryzysowych i są niezwykle wrażliwi na krytykę. źle znoszą pracę w samotności i są uzależnieni od pochwał oraz afirmacji ze strony innych ludzi. W obliczu wrogości lub obojętności mogą tracić wiarę w siebie.

Źle radzą sobie w obszarach działalności, które są dla nich zupełnie nowe. Przywiązanie do starych, sprawdzonych rozwiązań może powodować u nich sceptycyzm wobec eksperymentów i nowatorskich metod działania. Są mało elastyczni - w sytuacjach wymagających błyskawicznych decyzji i improwizacji szybko tracą grunt pod nogami. Mają też problemy z delegowaniem obowiązków oraz tendencję do wyręczania innych oraz pomagania im na siłę. Mimo dużej otwartości na ludzi adwokaci często są sceptyczni wobec poglądów innych niż ich własne. Samo zetknięcie z nimi często powoduje u nich duży dyskomfort. Mają też skłonność do przedwczesnego negowania i odrzucania tego, co jest dla nich nowe i obce. Częściej niż innych cechuje ich dogmatyzm i nieumiejętność dostrzegania złożoności zjawisk.

Ich lojalność wobec ludzi sprawia, że bywają stronniczy. Trudno im przyjąć do wiadomości to, że ich krewni, przyjaciele lub współpracownicy mogą się mylić lub być winni. Koncentrując się na bieżących potrzebach, adwokaci mogą nie dostrzegać przyszłych wyzwań, a skupiając się na jednostkowych problemach - nie zauważać ich szerszego kontekstu.

Rozwój osobisty adwokatów zależy od tego, w jakim stopniu wykorzystają oni swój naturalny potencjał i przezwyciężą zagrożenia związane z ich typem osobowości. Poniższe praktyczne wskazówki stanowią swoisty dekalog adwokata.

Nie wyręczaj innych

Pragniesz pomagać ludziom, ale jeśli będziesz ich we wszystkim wyręczać, nigdy nie nauczą się nowych rzeczy, Ty zaś będziesz wiecznie przeciążony. Pomagając innym, pozwól im brać odpowiedzialność za własne życie, popełniać błędy oraz wyciągać z nich wnioski na przyszłość.

Pozostaw niektóre sprawy naturalnemu biegowi

Nie uda Ci się mieć wszystkiego pod kontrolą. Nie dasz rady zapanować nad każdą sprawą. Zostaw więc te mniej ważne naturalnemu biegowi. Zaoszczędzisz wiele energii i unikniesz frustracji.

Nie obawiaj się pomysłów i opinii innych ludzi

Otwartość na poglądy innych wcale nie musi oznaczać porzucenia własnych. Nie obawiaj się pomysłów i opinii, które są odmienne od Twoich. Zanim je odrzucisz, przemyśl je i spróbuj zrozumieć.

Patrz na problemy z szerszej perspektywy

Zawsze staraj się dostrzegać szerszy kontekst. Próbuj patrzeć na problemy pod różnym kątem, oczami różnych ludzi. Zasięgaj opinii innych, rozważaj różne punkty widzenia. Bierz pod uwagę różne aspekty sprawy, którą się zajmujesz.

Nie obawiaj się konfliktów

Nawet w gronie bardzo bliskich sobie osób dochodzi czasem do różnicy zdań. Konflikty niekoniecznie jednak muszą być destrukcyjne; bardzo często pomagają one odkryć i rozwiązać problemy! W sytuacjach konfliktowych nie chowaj więc głowy w piasek, ale otwarcie wyrażaj swój punkt widzenia oraz odczucia związane z daną sytuacją.

Ucz się mówić „nie”

Gdy się z czymś nie zgadzasz, nie obawiaj się powiedzieć tego. Gdy nie jesteś w stanie wziąć na siebie kolejnego zadania, po prostu odmów. Ucz się mówić „nie”, szczególnie wtedy, gdy czujesz, że ktoś nadużywa Twojej pomocy lub próbuje się Tobą wyręczać.

Nie bój się nowych doświadczeń

Każdego tygodnia lub miesiąca próbuj czegoś nowego. Odwiedzaj miejsca, w których jeszcze nie byłeś, rozmawiaj z ludźmi, których wcześniej nie znałeś, podejmuj się zadań, których wcześniej nie wykonywałeś. Dostarczy Ci to wielu cennych pomysłów oraz sprawi, że będziesz postrzegać świat z szerszej perspektywy.

Bądź lepszy dla siebie

Spróbuj pomóc sobie samemu w taki sposób, w jaki dbasz o szczęście i dobre samopoczucie innych ludzi. Bądź dla siebie bardziej wyrozumiały. Spróbuj czasem oderwać się od obowiązków i zrobić coś dla czystej przyjemności, relaksu, zabawy.

Nie bój się krytyki

Nie obawiaj się wyrażania swoich krytycznych opinii oraz przyjmowania kry- tyki ze strony innych. Krytyka może być konstruktywna i wcale nie musi oznaczać atakowania ludzi lub podważania ich wartości.

Przyjmuj pomoc innych ludzi

Zakładasz, że to Twoją rolą jest pomaganie ludziom i zazwyczaj to u Ciebie inni szukają wsparcia. Gdy masz jednak problem, nie wahaj się poprosić innych o pomoc i skorzystać z niej! Zdolność korzystania z pomocy jest rów- nie cenna, jak umiejętność udzielania jej.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

1Nie znaczy to, że wszyscy mieszkańcy Kandy należą do tego typu osobowości, jednak to społeczeństwo - jako całość - posiada wiele cech charakterystycznych dla adwokata.